RiksJa/Nee, MoeZon, Powerkut, deeten en meer....

Lieve allemaal,
We hebben de afgelopen week behoorlijk wat afstanden afgelegd, maar zijn nu op onze eindbestemming. Het was een behoorlijk eind van het zuiden van India in Kovalam, naar vlak bij Chennai (Mamalapuram) waar we nu zitten.
In Kovalam hebben we een paar daagjes rust ingelast. Iedere morgen een yoga lesje (ja, zelfs Lise deed mee! Heerlijk met de vogels en de zee op de achtergrond!), lekker aan het strand gelegen aan de blauwe zee, boeken lezen en heerlijk uit eten geweest. De zee was erg ruig en super hoge golven, ik denk wel 2-3 meter hoog. Echt heel erg leuk om met een bodyboard met de golven mee genomen te worden naar de branding! Dat is wel even wat anders dan de Noordzee!
Het eten was er ook heerlijk, we hebben genoten van de lobster en prawns. Verder was er niet heel veel te doen en leek het meer een Costa del Sol. Maar daar konden we voor een paar dagen goed mee vooruit. O ja, en ook onze eerste kakkerlak in de badkamer gespot en heldhaftig als Lise is, heeft ze hem gevangen ;-).
Opmerkelijk was ik Kovalam dat het ook hier al maanden niet had geregend, maar dat wij weer de regen leken te hebben meegenomen.... Maar de regen duurde hier niet lang gelukkig.
Na Kovalam een lange treinrit naar Madurai. Het was een rit van 7 uur, pffffff. Toch ging de tijd snel en was het lekker dat we met z'n 2-en in een first AC class zaten met verder niemand erbij. Boekje lezen, spelletje doen en schrijven. Opmerkelijk rtoch hoe de tijd dan toch aan je voorbij gaat... Wel spannend vond ik het dat het erg hard regende en onweerde...
Mijn grootste cultuurshock heb ik overigens aan het einde van deze treinreis gehad. Lise en ik hadden een keurig vuilniszakje gemaakt met onze troepjes, een vuilnisbakje in de trein hadden wij naar onze verbazing nog niet eerder in de trein ontdekt. We stonden op het punt om uit te stappen en de trein-mannetjes ruimde onze coupe vast op: HOPPA het zakje uit de deur (ja die staat in de rijdende trein meestal open), zo naast de trein. Daar kan ik toch echt niet bij... Nu weten we wel waarom er in de Indiaase trein geen vuilnisbakjes zitten...
's avonds laat kwamen we aan in Madurai. Het hotel was gelukkig niet ver (zeker niet met een rikja, waar we echt helemaal gestoord van worden: Riksja, riksja, Riksja: NO thank you!! O maar nu wel even :-)...!
Het goede nieuws was dat onze reservering was doorgekomen en dat we snel naar bed konden. Het slechte nieuws was dat we aan een heel drukke straat sliepen waardoor het leek alsof we in een kartonnen doos op straat sliepen. Voor het eerst van mijn leven heb ik oordoppen gebruikt :-).
Lise slaapt ondertussen nog maar in haar eentje onder de klamboe, ze wordt gek van de muggen, die moeten haar hebben... Ze deet zich een ongeluk (zelfs in India heeft ze het druk met deeten!) en het muggenNet schijnt steeds Net niet te werken... Alles onder controle hoor!
Madurai heeft een prachtige tempel! Op de dag dat wij hem bezochten was het super druk met locals, er was een festival aan de gang. Leuk dus om daar rond te lopen tussen de "festival gangers".
De dag erna stond weer een lange treinreis van 5 uur geboekt. We stonden op de reservelijst, maar na een bezoekje aan de chief van de treinen in Madurai kwam alles in orde. Even een briefje invullen en het werd geregeld. Dat is dan misschien een voordeel dat je een toerist bent...
In een klein plaatsje (Villapuram, voor de liefhebbers) stapten we de trein uit en ja hoor, na een half uur ging de trein naar Ponducherry: wat een geluk hadden wij! Wel was het weer de hele dag aan het regenen. Dat kun je je bijna niet voorstellen. Aangekomen in Ponducherry dachten Lise en ik dat we het ieneminie stukje naar het guesthouse wel konden lopen. Maar niets bleek minder waar.... In de stromende regen, met een rugtas van 15 kg en een paraplu: zie je het voor je? De straten totaal onder gelopen, en dan bedoel ik echt dat je geen wegdek meer ziet, maar alleen maar water.... En toen dacht ik: ha een steen waarop ik kan stappen om op de stoep te komen. Maar helaas ik zakte een paar cm in de modder en voor de 2e keer deze vakantie werden mijn gypen warter- ehhh modderschoenen. Nee hoor wij zijn de Zon echt niet Moe ;-)!!!
Het guesthouse daarentegen was een aangename verrassing. Echt een gave kamer met balkon direct aan zee. Wat een toplocatie! Het is het guesthouse wat behoort bij de bekende (?) ashram in Ponducherry, we hadden dus wel een paar regeltjes om aan te houden, maar dat was oke.
Ponducherry hebben we per voet verkend, maar in de regen valt dat allemaal een beetje tegen. Van deze voormalige Franse kolonie hebben we dus niet veel opgestoken. Ja de nieuwe MoeZon is hier begonnen... MAAR wel genoten van de franse croissants! Jammer genoeg konden we in het geweldige guesthouse niet nog een nachtje blijven (volgeboekt :-(), dus besloten we door te reizen naar Mahalapuram, waar we nu zitten.

KKKKKK..... valt de stroom weer uit: PowerKut....!!! Daar zijn we dus nog niet aan gewend... Het was weer precies 6 uur en dan gaat hier de stroom er een uur af. Dit is voor de energie besparing. We hebben daar de afgelopen weken iedere keer mee te maken gehad. Maar daar begrijp ik in ieder geval helemaal niets van omdat ik nu toch weer achter de PC zit en het aggregaat is opgestart. Heel bijzonder....

Onze laatste dagen brengen we hier in het kustplaatsje door. Jeee, weer een guesthouse aan zee!! Er zijn een paar bijzondere rotstempels die we hebben bezocht en verder veel winkeltjes die werkelijk alles verkopen (waar zoek je naar? we hebben alles! Good price ;-)), toeristische restaurantjes, zee, toeristen en niet onbelangrijk regen. Hoewel we ondertussen de harde buien zien aankomen en er ook nog behoorlijk wat zon is. Dan is het ook meteen weer bloedheet! Morgen maken we nog een dagje een uitstapje naar de tempelstad Kanchipuram. Chennai slaan we over en nemen vanaf hier een taxi naar het vliegveld. Dat kan prima gegeld worden en dan hoeven we de drukke stad niet meer in.
Verder doen we niet veel (behalve slapen dan!) en vieren we nog even vakantie. Het zit er bijna voor ons op, maar daar denken we nog maar even niet aan :-).

Liefs Go